Տերմին-նշանակություն
1.Գին-Ապրանքի կամ ծառայության դրամական արժեք:
1.Գին-Ապրանքի կամ ծառայության դրամական արժեք:
2.Արտադրող-Մարդ, ով կազմակերպում
է ապրանքների և ծառայությունների արտադրությունը:
3.Հավասարակշռության
գին-Առաջարկի և պահանջարկի հավասարության արդյունքում ձևավորված դրամական արժեք:
4.Վերջնական սպառման
ապրանք-Ապրանքներ և ծառայություններ, որ վաճառվում են շուկայում և ենթակա չեն վերավաճառման:
6.Շուկա-Վայր, որտեղ հանդիպում
են արտադրողները և սպառողները, որտեղ վաճառքի են ներկայացված ապրանքներն և ծառայությունները:
7.Պահանջարկ-Բարիքների այն
քանակությունը, որ սպառողները ցանկանում են և կարող են գնել, առկա շուկայական գնի պայմաններում:
8.Տնտեսագիտություն-Գիտություն, ռեսուրսների
և դրանց ռացիոնալ շահագործման մասին:
9.Ծառայություն-Արժեք, որը ոչ
շոշափելի է և ոչ նյութական:
10.Հարկ-Եկամտահարկից պահվող տուրք:
11.Այլընտրանքային
արժեք-Ապրանք կամ ծառայություն, որից պետք է հրաժարվել մի այլ ապրանքի կամ ծառայության
ձեռքբերման համար:
12.Ինֆլացիա-Գների ընդհանուր
մակարդակի աճ, որ ուղեկցվում է դրամական միավորի արժեզրկմամաբ
13.Մենաշնորհ-Շուկայում մրցակից
չունեցող արտադրող:
14.Առաջարկ-Բարիքների այն
քանակությունը, որ արտադրողները ցանկանում են և կարող են արտադրել`վաճառքի ներկայացնելով
շուկայում, առկա շուկայական գնի պայմաններում:
15.Սպառող-Մարդ ով գնում
է ապրանքներն և ծառայությունները:
16.Տնտեսություն-Համակարգ, որում
իրականացվում է արտադրություն և սպառում, բաշխում և փոխանակում:
17.Շուկայական տնտեսություն-Համակարգ, որտեղ
տնտեսությունը կառավարվում է մասնավորի կողմից:
18.Ծախք-Եկամուտ հետապնդող ծախս
19.Դոտացիա-Պետական հատկացումներ
մասնավոր ձեռնարկություններին:
20.Տրանսֆերտ-Պետությունների
միջև իրականացվող դրամական փոխանցումներ:
Շարունակել միտքը:
1. Շուկան վայր է, որտեղ հանդիպում են արտադրողները և սպառողները, որտեղ վաճառքի են ներկայացված ապրանքները ու ծառայությունները:
2. Տնտեսական ռեսուրսները չորսն են` աշխատանքը,
կապիտալը, հողը և ձեռներեցությունը:
3. Ապրանքի շուկայական
գնի բարձրացման զուգընթաց, պահանջարկը
փոքրանում է:
4. Շուկայական տնտեսությունում
ապրանքների և ծառայությունների արտադրությունը իրականացվում է արտադրողի կողմից, շուկան գտնվում է պետության ձեռքում:
5. Պահանջարկի և
առաջարկի հավասարության արդյունքում առաջանում է հավասարակշռության գին:
6. Տնտեսության պետական
կարգավորման հիմնական ուղությունները երկուսն են, դրանք են հարկաբյուջետային քաղաքականությունը և դրամավարկային քաղաքականությունը:
7. Ծախքը եկամուտ հետապնդող
ծախսն է:
8. Առանձգական են
կոչվում այն ապրանքները, որոնց պահանջարկը
աճում է գնի փոփոխության
հետ: Գնի իջեցման հետ
համընթաց մեծանում է պահանջարկը, բարձրացման հետ համընթաց՝ փոքրանում:
9. Վարչահրամայական
կամ պլանային տնտեսության ժամանակ ապրանքների և ծառայությունների արտադրությունը իրականացնում
է պետության
կողմից:
10. Պետության կողմից
վարվող հարկաբյուջետային քաղաքականության հիմնական ուղություններն են`ապահովել զբաղվածություն և բարձր տնտեսական
աճ կապված պետական
ծախսերի, հարկային քաղաքականության,
պետական բյուջեի պակասորդի կամ
հավելորդի փոփոխության հետ:
11. Պետական բյուջեի
եկամտատեսակներն են շահութահարկը, եկամտահարկը, սոց. վճարը:
12. Ապրանքափոխանակություն
կամ բարտեր:
13. Ներմուծման և
արտահանման տարբերությունը կոչվում է : Երբ ներմուծումը գերազանցում է արտահանմանը,
ապա ….
14. Պետական բյուջեի
ծախսերի և եկամուտների բացասական տարբերությունը կոչվում է բյուջեի …:
15. Առաջարկը բարիքների
այն քանակությունն է, որը արտադրողները
ցանկանում են և կարող են
արտադրել՝ վաճառքի ներկայացնելով շուկայում
առկա շուկայական գնի պայմաններում
16. Կապիտալի արժեզրկում
կամ գնի անկում:
2.
Պատասխանել հարցերին
ներկայացնելով սեփական տեսակետը:
1. Շուկայական տնտեսության
հիմնական բնութագրիչը ազատ ձեռնարկատիրության իրավունքն է: Ի՞նչ է տալիս ազատ ձեռնարկատիրության
իրավունքը, ինչո՞ւ է դա կարևոր տնտեսության զարգացման համար, ի՞նչ դրական փոփոխություն
է ենթադրում:
Ազատ ձեռնարկատիրության իրավունքը
հնարավորություն է տալիս ՀՀ-ում զբաղվել
ապրանքների արտադրմամբ և առք ու վաճառքով:
ՀՀ-ում ազատ ձեռներեցի
իրավունք կարող է ստանալ
ոչ միայն երկրի քաղաքացին,այլև օտարերկրացիները:
Շուկայական տնտեսության զարգացման
դրական կողմերը.
·
Ինչքան շատ մարդիկ են
մտնում շուկայական հարաբերությունների մեջ, այնքան
շատանում են ապրանքների տեսակները, շուկան ընդլայնվում է:
·
Ինչքան նույն ապրանքատեսակները շատանում են,
և շատերն են սկսում
արտադրել կամ ներմուծել, արտադրողները ստիպված են
լինում գնի կամ գովազդի
օգնությամբ սպառողներին գրավել:
Եվ գնորդին գրավելու
համար արտադրողներից մեկը ապրանքի գնի մեծ չափով իջեցնում
է, որը ստիպում է մյուս արտադրողներին նույնն անել, կամ դուրս գալ շուկայից:
Եվ այդտեղ շահողը
նույնպես սպառողն է:
·
Ազատ ձեռներեցները
իրենց գործունենությունը ծավալելու
համար հարկ են մուծում,
որը գնում է պետության
բյուջե
·
2. Ապրանքի գնի բարձրացման
զուգընթաց, նվազում է ապրանքի պահանջարկը: Ո՞րն է դրա պատճառը, բացատրել երևույթը:
Յուրաքանչյուր մարդ ապրանք
գնելիս նայում է որակին, և
գրպանի պարունակությանը: Եթե տվյալ ապրանքը
շահավետ չէ սպառողի
համար, ուրեմն ինչքան էլ
ապրանքը որակյալ լինի, մեկե չի սպառվի,
և հակառակը, եթե անորակ
լինի, բայց շահավետ քիչ սպառում կունենա:
Եթե մարդը իր սովորական աշխատավարձով
կարողանում էր գնել ինչ-ինչ
ապրանքներ, ապա ապրանքների
թանկացման հետևանքով այդ ապրանքների
մի մասը նա չի կարողանա գնել ստաբիլ
աշխատավարձով: Եվ կարծում եմ, եթե երկրում
ապրանքների թանկացում է տեղի ունենում
և հատկապես մշտական
սպառման ենթակա ապրանք, ապա
այդ դեպքում գոնե պետք
է աշխատավարձի չափը բարձրացվի:
3. Ներկայացնել Ադամ
Սմիթի «անտեսանելի ձեռք» գաղափարը: Որքանո՞վ է դա կարևոր տնտեսության մեջ:
Արտահայտության իմաստը կայանում է նրանում, որ մարդու
գրպանի պարունակութունն ավելանում է ինչ-որ մեկի պահանջմունքը բավարարելով:
Այսինքն սպառողը արտադրողից
գնում է ապրանք, իր պահանջմունքը
բավարարելու համար, արտադրողը պահանջմունքը
բավարարելու համար ստանում է գումար,
այսինքն շահում է թե՛ սպառողը,
թե՛ արտադրողը: Իսկ գլխավոր
շահողը պատությունն է:
Комментариев нет:
Отправить комментарий