Էներգակիրներ

1. Համեմատել հիմանական վառելիքային ռեսուրսները (նավթ, բնական գազ, ածուխ): Դիտարկելով դրանք տնտեսական, ռեսուրսապահովության և էկոլոգիական տեսանկյուններից:

Բնական  գազն  ընդերքում  գտնվում է  գազային  վիճակում,   ածուխը  պինդ, իսկ  նավթը  հեղուկ: 

Ածուխն  ի տարբերություն  նավթի և բնական  գազի  ամենատարածված,  ամենաէժան,  ամենաառատ  և  շրջակա  միջավայրի  համար  ամենավտանգավոր  վառելիքն է:

Ածուխը  ավելի  երկար  կբավականացնի  մարդկանց  (մոտ 400  տարի), ի  տարբերություն  գազի (զարգացող  երկրներում  150  տարի, զարգացած երկրներում՝  40 տարի) և  նավթի (40 տարի):

Երեք  վառելիքներից  ամենամաքուր  այրվողն ու  ամենահարմարը  արտահանելու և  օգտագործելու համար  բնական  գազն է:

Բնական  գազն ի  տարբերություն  նավթի և  ածխի  ավելի  մեծ  տարածում է  գտել  իր  էժանության  և  էկոլոգիապես  մաքուր  լինելու  պատճառով:

Բնական  գազը  տեղափոխելու  հիմնական  միջոցը  խողովակաշարերն են:

Բնական  գազի  այրման  ժամանակ  առաջանում է  ածխաթթու  գազ և ջրային  գոլորշի:

Նավթը  համարվում է  վառելիքներից  ամենակարևորը,  քանի որ  նավթի  վերամշակումից են  ստանում  ասֆալտը և բոլոր  տեսակի  տրանսպորտային  միջոցներին  անհրաժեշտ  վառելիքի  մեծ մասը:

Նավթին  հասնելու համար  խորը  հորատանցքներ են  փորվում:

Նավթը  տեղափոխվում է  նավթամուղերով,  երկաթուղով և  նավերով:

Նավթամուղեր  կառուցելու  նպատակով  քանդվում են  Էկոհամակարգերը,  որովհետև  դրանք  անցնում են  անտառապատ  տարածքներով: 

Եթե   նավթամուղն անցնում է  ջրային  ավազանների  հատակով, ապա  այս դեպքում  մեծանում է  ջրային  ավազանների  նավթամթերքով  աղտոտելու  ռիսկը:

Ածուխը  արտահանում են  բաց  և  փակ  տարբերակներով: Երկու  դեպքում էլ  մեծ  վնաս է  հասցվում  բնությանը:  Բաց  եղանակով  արդյունահանելուց հեռացվում է վերին  հեղային  շերտը, և  հսկայական  տարածքներ անպիտան են  դառնում: Իսկ  փակ  եղանակով  արդյունահանելու  դեպքում   գետնի  տակ  առաջանում են  ստորգետնյա  դատարկություններ, որոնք  կարող են  դառնալ  փլուզումների  պատճառ:

Ածխի  այրման  հետևանքով  մթնոլորտում  ավելանում է  ածխածնի  քանակությունը:

2.Համեմատել էլեկտրաէներգիա ստացման ավանդական և այլընտրանքային աղբյուրները, առանձնացնելով դրանց դրական և բացասական կողմերը:

Արևային  էներգիա, քամու  էներգիա,  ջրային  էներգիա

Արևային  էներգիան  Արևային  հսկայական և անսպառ ռեսուրս է, էկոլոգիապես  մաքուր  և  շրջակա  միջավայրի  համար  անվտանգ:

Սակայն  արևային  էներգիա  ստանալու  և  կուտակելու  համար  մեծածավալ սարքավորումներ են  պահանջվում:

Քամու  էներգիան  նույնպես  անսպառ և  անվտանգ  ռեսուրս է, առաջանում է մթնոլորտային բարձր և  ցածր  ճնշումների  հետևանքով, սակայն  քամին  անընդհատ  չէ, և  դրա  համար  անհրաժեշտ է  կուտակել  էներգիան  մշտապես օգտագործելու համար:

Ջրային էներգիան  ավելի մեծ  կիրառություն  ունի:  Ջրային  էներգիայով են  աշխատում  Հէկ-երը,  Ջէկ-երը և Աէկ-երը:  Ջրային էներգիայի  ստացումը  բացառում է   թունավոր  նյութերի  արտանետումները,  սակայն  այնուամենայնիվ  իրենց  բացասական  ազդեցությունը  թողնում են  բնության  վրա:  Ամբարտակների  կառուցման  համար հսկայական  անտառային տարածքներ  վերանում են,  կենդանական  աշխարհը  նույնպես, հսկայական հողային  տարածքներ  ծածկվում են  ջրով: